As primarias na polÃtica, aparentemente, están ben. Para uns, o peor
deste modelo é o resultado. Parece unha feira, “se un perde, outro gañaâ€. Nas
primarias da polÃtica, curiosamente antes de celebrarse, os candidatos
traballan desunidos, sexan moitos ou poucos, “polo ben do partido†que, despois
das eleccións, foi quen perdeu, excepto para a candidatura gañadora. E, quen
decide nas primarias?, quen é contrincante?, por que se insultan e agriden
verbalmente aquelas persoas que defenden a mesma causa partidaria? Por que? Non se entende moi ben, pero aà está
a miseria intelectual e o comportamento corto de miras de quen defende
unicamente a lide.
Cando se presenta unha única candidatura, todo vai sobre rodas, rodado,
con primarias ou sen elas. Se hai dúas ou
máis, o conflito está garantido e a secesión apuntalada. Agrándanse as
discrepancias, fortalécese a xenreira, a animadversión e a carraxe entre
iguais, entre amigos interesados, sen afecto e, naturalmente, sen confianza. O
polÃtico alemán, Konrad Adenauer dÃxoo moi claro: “hai inimigos, inimigos
mortais e compañeiros de partidoâ€. Primarias para guerrear, para medir forzas,
para, se é o caso, dobregar aos inimigos e para que a poboación saiba que ten
razón cando desconfÃa da actitude daqueles que enganan, sexan de onde sexa.
Guerra de palabras, guerra dialéctica coa linguaxe inadecuada e coa
intencionalidade centrada no interese propio. Linguaxe polÃtica, á que o autor
de A revolta dos animais, o escritor
e xornalista George Orwell, lle atribúe a misión de “facer que as mentiras soen
a verdadesâ€, dándolles aparencia de solidez aos ventos do norte e do suroeste,
aos do sur e do noroeste, do este e oeste.
Os polÃticos, sábeo e recórdao a TÃa Mauela, deberÃan empregar a
linguaxe para falar, dialogar, propoñer proxectos, negociar e reforzar as
relacións de convivencia entre os homes e mulleres do mundo, se é conveniente,
comezando polo concello ou, mesmamente, pola parroquia. DeberÃan empregar a
linguaxe para reforzar e expandir as súas ideas, para axudar a conseguir un
mundo mellor, máis solidario, verdadeiramente social e sen fame. Un mundo
xusto, con liberdade, educación e sanidade para todos, sen distinción entre
pobres e ricos. O dos partidos e o dos candidatos ou candidatas, que máis dá?
Artigo publicado en:
El Progreso (02/04/17) Dirio de Pontevedra (02/05/17) La Región (03/05/17) El Correo Gallego (03/05/17) Artigos publicados anteriormente:
92). Primarias, que máis dá? (03/05/17)
91). Sequidade, ben e mal (26/04/17) 90). Liñas paralelas (19/04/17) 89). Cada ollal co seu botón (12/04/17) 88). Viridiana xemÃa (05/04/17) 87). A luz da esperanza (29/03/17) 86). Viva a memoria! (22/03/17) 85). Patacas para todos (15/03/17) 84). Son todos iguais? (08/03/17) 83). Cantoras das verdades (01/03/17) 82). Por que? (22/02/17) 81). FermÃn, a bondade (15/02/17) 80). Esquecemento (08/02/17) 79). Vázquez Queipo (01/02/17) 78). Menos de 7 anos (24/01/17) 77). A Academia (18/01/17) 76). Vaia por Deus! (11/01/17) 75). Venturoso 2017! (04/01/17)
Anos 2016 e 2015
|