Estudou FiloloxÃa en Santiago de Compostela e, dende aquela “época inesquecible de estudanteâ€, ao longo de máis de corenta anos, dedicouse a aprender, a formarse e a transmitir coñecemento, para “devolverlle á sociedade algo do que me deraâ€. Anxo TarrÃo Varela foi nomeado en moitas ocasións “mestre de mestresâ€, sempre por unanimidade e coa confianza absoluta de quen o coñece. Tan meritorio nomeamento foi ratificado, recentemente, nunha homenaxe promovida polo Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, no que desenvolveu labores importantes como cientÃfico, ao longo de moitos anos.
Aprobou as oposicións para mestre nacional e despois opositou para a Universidade. Primeiro estivo en Lugo, despois en Vigo e logo en Santiago, como catedrático estimado, valorado e admirado polos estudantes, investigadores e compañeiros. Como di a TÃa Manuela, lembrando a Mario Benedetti, o profesor TarrÃo tamén é de boa madeira. É un sabio cargado de humanidade e bonhomÃa, un dos “bos e xenerosos†de Eduardo Pondal e da Galicia mundial.
O reitor Viaño Rey, os secretarios xerais de PolÃtica LingüÃstica e Cultura, ValentÃn GarcÃa e Anxo Lorenzo, respectivamente; o Coordinador CientÃfico do Centro Ramón Piñeiro, Manuel González, e o secretario deste mesmo Centro, Armando Requeixo; escritores, narradores, poetas, filólogos, crÃticos literarios, editores, escultores, pintores e xornalistas, xunto coa decana da facultade de FiloloxÃa e os directores dos departamentos que teñen docencia no centro, e outros ilustres e ilustrÃsimos integrantes do cadro de persoal docente das universidades galegas, compartiron loas ao profesor, as que principiaron os seus compañeiros de carreira e traballo, DarÃo Villanueva e VÃctor Fernández Freixanes.
Rendéronlle homenaxe todos. Non cabÃa unha agulla, aquel salón de San Roque estaba ateigado con Autoridades, académicos, universitarios de arriba e de abaixo, compañeiros desprazados dende lugares dos catro puntos cardinais, homes e mulleres que cren e fÃan no traballo de Anxo Tarrio Varela, no feito e no que fará na nova etapa, nesta que comeza como xubilado e na que os discÃpulos van esixirlle continuidade na súa acción, como sementador de coñecemento mesto, de acougo, harmonÃa e sosego.
Artigo publicado en:
El Progreso (20/06/17) Dirio de Pontevedra (20/06/17) La Región (21/06/17) El Correo Gallego (21/06/17) Artigos publicados anteriormente:
99). Mestre de mestres (21/06/17) 98). Tarefa común (14/06/17) 97). Os costumes (07/06/17) 96). A patria dos humildes (31/05/17) 95). Galicia Toda (24/05/17) 94). Cereixas para todos (17/05/17) 93). Veñen con forza (10/05/17) 92). Primarias, que máis dá? (03/05/17) 91). Sequidade, ben e mal (26/04/17) 90). Liñas paralelas (19/04/17) 89). Cada ollal co seu botón (12/04/17) 88). Viridiana xemÃa (05/04/17) 87). A luz da esperanza (29/03/17) 86). Viva a memoria! (22/03/17) 85). Patacas para todos (15/03/17) 84). Son todos iguais? (08/03/17) 83). Cantoras das verdades (01/03/17) 82). Por que? (22/02/17) 81). FermÃn, a bondade (15/02/17) 80). Esquecemento (08/02/17) 79). Vázquez Queipo (01/02/17) 78). Menos de 7 anos (24/01/17) 77). A Academia (18/01/17) 76). Vaia por Deus! (11/01/17) 75). Venturoso 2017! (04/01/17)
Anos 2016 e 2015
|