A concelleira Ãa diante co seu cadelo atado cunha trela curta. O cadelo ruaba cos outros cans que saltaban sete saltares polas ourelas daquel magnÃfico carreiro urbano, por onde Ãa e volvÃa tódolos dÃas en horas distintas. Moitos cans andaban libremente, mentres os seus amos e amas falaban, comentaban os andares dos cadelos, anotábanse en listaxes grupais de whatsApps e prometÃanse respecto mutuo e, polo tanto, contestar ás chamadas nun tempo prudencial, escribindo sempre algo de interese colectivo e de incumbencia para os cuadrúpedes.
No telefono anotábanse polo nome ou pola cor do cadelo: a do caniche, a do pastor alemán, a parella daquela cadela preciosa, de amarelo ou de ouro; a do palleiro, a do palleirán e o do galego inglés. Mentres os cans brincaban, choutaban e corrÃan, a xente falaba cos colegas, rÃa os chistes que contaban e intercambiaban felicitacións polo cumpre anos do animal e, incluso, nalgúns casos, con agasallos.
Paseos peonÃs nos arredores das cidades, por un lado e polo outro do Sar e do Sarela, en Santiago de Compostela; do Miño ou do Rato, na Lugo das murallas; polos dous lados do Barbaña, do Barbañica e do Miño, en Ourense, e polas beiras do Lérez ata a súa desembocadura na rÃa de Pontevedra. Formidables, saudables, fermosos e sombrÃos todos eles. Son paseos para os cans e para as persoas, sexan da polÃtica ou non, do goberno ou da oposición, da mesma familia ou non.
Por certo!, unha segunda concelleira tamén ben peiteada, do mesmo concello, aÃnda que doutro partido, vixiaba os andares da primeira. Non querÃa que a viran, pero ela querÃa comprobar onde paraba, que facÃa e onde defecaba o cadelo da polÃtica. Era no único que se fixaba. Non vÃa ningunha das outras desfeitas do seu goberno, non vÃa as rúas intransitables e sucias, non vÃa o feÃsmo nin o mal trato á paisaxe, as agresións urbanÃsticas, as obras ilegais e os abusos. Non vÃa nada.
Decontado, o concello dá conta dunha denuncia anónima, á que terá que responder a concelleira que guiaba o can. DÃxoo moi ben a TÃa Manuela, “sucia é a polÃtica desta xente, a destas persoas que gañan tres veces máis do salario normal e que non teñen para onde volverâ€. Unhas non poden e outra non queren, non queren saber nada de nada de onde veñen. Que mágoa!
|
