Luís Loureira

SECCIÓNS

INICIO

O ESCULTOR

NOVAS

HEMEROTECA

GALERÍA

LIGAZÓNS

CONTACTAR


A Peneira dos Soños
Escultura conmemorativa do premio literario Biblos-Pazos de Galicia

TÍA MANUELA

As variantes

Luís Celeiro

03/02/2021


Camiñaba silandeiro pola estrada de saída e atopouse coa variante Este-Norte, máis adiante entra na variante da autovía e segue rodando ata que, de contado, interrómpelle  o paso un camión que viña pola variante de mercancías do porto seco. Variantes para arriba e para abaixo, para a dereita e para a esquerda.  Aí vai correndo, a setenta por hora, outro automóbil pola variante da retorta, polo medio e medio da estrada, mesmo antes da revolta. Vai e vén, vai e volve correndo sen parar e sen chegar. Xa non sabe onde está, non sabe en que dirección xirar, nin se é por alí ou por acolá.

Dificilmente pode orientarse ao carón  do horizonte, que planea na chaira veciña, a onde se achega o solpor cada día, cada tardiña, mesmo antes da noite, que se anuncia pecha e fría. Tan fría como a alma dos viandantes, que miran para o río e observan o seu pasar paseniño, sexa de noite, sexa de día ou á mañanciña.
As variantes do Piñeiro ou do Regueiro,  a onde van? E, a africana ou inglesa, que perseguen? A variante, calquera que sexa, non mellora o mal que hai. Pola contra, agranda os seus efectos, os temores e, mesmo, os virus, as mágoas da maioría e a riqueza desa minoría que, sexa como sexa, sempre gaña.

A variante da Nacional adormece ao lugar polo que impide pasar, a variante circular deixou malestar dentro e moitas outras variantes encheron de broza os camiños, os carreiros e os sendeiros. As variantes do Xestelo e do Agrelo, a onde te levan? E, a onde nos levan as variantes que tanto proliferan? Ninguén sabe nada e, ao parecer, non hai nada que saber. En todo caso, a variante non vai a ningures, é o fin, a onde moitos van para retornar, para ver ou non ver, para andar e non avanzar.

Variante Norte, Sur ou Sueste, variante do aceite refinado ou do viño de Quiroga, variante para andar amodo, para reducir o tráfico de alí ou de aquí, para vencer a enfermidade, para illarse ou perderse entre ninguén, para non falar con ninguén e non ter ninguén a quen preguntarlle ou contarlle algo ou nada.

Nada é o obxectivo. Nada de aprendizaxe, nada de coñecemento, nada de información, pouco pensamento ou pensamento en nada. Nada de falar, conversar, dialogar ou discutir. Xa o di a tía Manuela, “con estes principios, imos de mal en peor”. Nada e máis nada. A variante tampouco axuda nada. Non, señor! Vai ata chegar a onde non se poida seguir, a onde haxa que dar a volta e recuar para entrar en calquera variante do Camiño e atravesar, con moito coidado, unha das múltiples variantes ferroviarias.



El Progreso (02/02/21)
La Región (03/02/21)
El Correo Gallego (03/02/21)
El Ideal Gallego (04/02/21)
Diario de Arosa (04/02/21)

Artigos publicados anteriormente:

287). As variantes  (03/02/21)
284). Quen é aquel nada? (13/01/21)
283). Os motores do desenvolvemento (06/01/21)
282). A tenrura do neno pequeniño (30/12/20)
281). Aprendiz, antes que mestre (23/12/20)
280). Quen manda aquí? (16/12/20)
279). Confinamento, mellor na casa (09/12/20)
278). Cousas do demo (02/12/20)
277). Regulamentos, por moreas (25/11/20)
274). Cita previa (04/11/20)
273). Alarmas continuadas (28/10/20)
272). A palabra dada (21/10/20)
262). Un mal sen parangón (12/08/20)
261). De punta en branco (05/08/20)
260). No alcance da mirada (29/07/20) 
259). A ilusión de mandar (22/07/20)
256). Confianza, para rexenerar a esperanza (01/07/20)
255). Cada vez queren gañar máis (24/06/20)

Luís Loureira - l.loureira@luisloureira.eu