Luís Loureira

SECCIÓNS

INICIO

O ESCULTOR

NOVAS

HEMEROTECA

GALERÍA

LIGAZÓNS

CONTACTAR


A Peneira dos Soños
Escultura conmemorativa do premio literario Biblos-Pazos de Galicia

TÍA MANUELA

Estamos de noraboa

Luís Celeiro

09/12/2019


Aquel curiña miúdo de estatura e mente visionaria, Elías Valiña Sampedro finou hai trinta anos (o 11 de decembro de 1989), pero a súa memoria permanece e, incluso, poida que se agrande. Foi un intelectual ao servizo do desenvolvemento rural, un investigador recoñecido, un entusiasta comunicador, un peregrino e enorme promotor do Camiño de Santiago. A súa semente segue dando froito ao pouco que se labre o espazo que el labraba e coidaba coas súas propias mans. No Cebreiro estaba o seu punto de mira e dende aquela ventá ollaba para o mundo enteiro. Dende a altura miraba para a chaira, para os outros montes, para arriba e para abaixo.

Precisamente agora, no trinta aniversario do seu pasamento, a Universidade sarda de Cagliari faise co Premio Internacional APECSA 2019, pola tradución ao italiano dun libro sobre este valedor do Camiño. Unha honra para os aldeáns do mundo, se é que quedan, e para todos os amantes e defensores do Camiño de Santiago, para todos os que queren que o rural sega e que a súa xente poida nacer, medrar, estudar, vivir e morrer en condicións de dignidade.

O Premio, en igualdade de condicións, tamén foi para a Universidade de Santiago, polos estudos e esforzos desta cinco veces centenaria Casa do Saber, sobre aspectos diversos do Camiño de Santiago e polo traballo ben feito coas Leccións Xacobeas. Isto fai que os integrantes de APECSA, asociación sen ánimo de lucro que naceu en 1992 coa vontade de contribuír á divulgación do Camiño de Santiago, como motor para a dinamización socioeconómica e cultural de Galicia, sintan (sintamos) ledicia ao ver a transcendencia do fenómeno xacobeo, ao saber que profesores como Miguel Taín, Domingo González ou Daniela Zizi seguen dándolle lustre ao labor daquel cura de O Cebreiro.

Moitas outras persoas deberían ser citadas aquí, como Segundo Vázquez Portomeñe, a quen se lle dedica in memoriam a edición deste Premio, e moitas institucións, polo seu facer e pola súa contribución a que o Camiño de Santiago aumente a incidencia, como un dos prezados bens que acadaron a categoría de seren Patrimonio Mundial. As Universidades galegas, e moitas estranxeiras, axúdannos. Así, os galegos, os peregrinos e tódolos amantes do Camiño de Santiago estamos de noraboa. Pero, como di a Tía Manuela, “que ninguén se quede quedo”.


Artigo publicado en:

El Progreso  (10/12/19)
La Región (11/12/19)

Artigos publicados anteriormente: 

228). Estamos de noraboa (11/12/19)
227). Orgullo de pertenza (04/12/19)
226). Cando cambie a lúa (26/11/19)
225). Aprecio aos iguais (13/11/19)
224). Martín de Padrozelos (13/11/19)
223). Para ti, con agarimo (06/11/19)
222). Ao prezo de solombo (30/10/19)
221). Senda aberta (23/10/19)
220). As pallozas, para ver  (16/10/19)
219). A horta urbana  (09/10/19)
218). Da postal ás redes sociais  (02/10/19)
217). Cómpre empezar de novo  (25/09/19)
216). Un mundo enteiro  (18/09/19)
215). En paraxes excepcionais  (11/09/19)
214). Calquera cousa é posible  (04/09/19)
213). Paciencia (28/08/19)
212). Nada de nada (21/08/19)
211). Verde oliva (14/08/19)
210). Ánimo e liberdade (07/08/19)
209). Chove sobre mollado (31/07/19)
208). Non era sen tempo (24/07/19)
207). As cores falan (1/07/19)
206). Vaiche boa! (10/07/19
205). Dialogar e negociar (03/07/19
)

Luís Loureira - l.loureira@luisloureira.eu