Luís Loureira

SECCIÓNS

INICIO

O ESCULTOR

NOVAS

HEMEROTECA

GALERÍA

LIGAZÓNS

CONTACTAR


A Peneira dos Soños
Escultura conmemorativa do premio literario Biblos-Pazos de Galicia

TÍA MANUELA

O futuro está no cambio

Luís Celeiro

18/12/2019


Os expertos reúnense e falan, discuten e prometen, pero nada, nada de nada. Todo queda igual ou algo peor. Tanto que se trate do deporte, como do Medio Ambiente, da educación ou da música. Como queira que sexa, o cambio climático está aí, dando sinais permanentes da súa existencia e do seu afán de continuar cambiando, para ben ou para mal. Os sinais son ben visibles, incluso para os que non queren velos, son visibles e, en moitas ocasións, son sorprendentes e luminosos.

Todo cambia, miñas amigas, cambia o tempo, cambia a xente, as modas, os modos de aprender, as formas de ser; cambian os gustos, os edificios, as estradas, as formas de andar e de transportar mercancías; cambiamos nós e cambian os políticos. Todo cambia e eles tamén, cando non son quen de conseguir o perseguido, cambian de ruta, de mensaxe e, se é preciso, de obxectivos.

E, que lle queres? Se todo vai, aínda que non sexa de todo ben, parabéns! Todos sabemos que, como dicía Ernesto Sábato, aquel permanente inconformista que foi de ciencias e de letras, “as cousas, os homes e os meniños non volven ser o que foron un día” e a historia non dirá nada, ou si? A historia, compañeiros e compañeiras de viaxe, está supeditada á liberdade das persoas para interpretala e, se é o caso, para transformala e reescribila.

Que dirá a historia do cambio climático? E do deterioro do Medio Ambiente? Que dirá? A historia e nós mesmos diremos o que entendemos ou, polo contrario, calaremos. Entraremos nunha situación de todos caladiños e quedos ata que a nada sexa nada e os homes e mulleres desta terra nosa saiban, e non esquezan nunca máis, que temos obriga de coidar e protexer a terra na que, e da que, vivimos. Estamos atados, por convencemento, razón e obrigación, á idea de que a terra merece o respecto de todos, incluso, dos que máis razoan, daqueles que se achegan con seguridade plena ao que fomos, ao que somos e ao que seremos.

En andares como estes, con conclusións como estas, en fin... En lerias diste tipo, parece mellor non meterse, agardar que o cambio veña para ben de todos ou, cando menos, ao gusto da ampla maioría. A Tía Manuela moi ben o dicía, “o futuro está no cambio, alí onde debemos seguir cambiando”.

Artigo publicado en:

El Progreso  (17/12/19)
La Región (18/12/19)

Artigos publicados anteriormente: 

229). O futuro está no cambio (18/12/19)
228). Estamos de noraboa (11/12/19)
227). Orgullo de pertenza (04/12/19)
226). Cando cambie a lúa (26/11/19)
225). Aprecio aos iguais (13/11/19)
224). Martín de Padrozelos (13/11/19)
223). Para ti, con agarimo (06/11/19)
222). Ao prezo de solombo (30/10/19)
221). Senda aberta (23/10/19)
220). As pallozas, para ver  (16/10/19)
219). A horta urbana  (09/10/19)
218). Da postal ás redes sociais  (02/10/19)
217). Cómpre empezar de novo  (25/09/19)
216). Un mundo enteiro  (18/09/19)
215). En paraxes excepcionais  (11/09/19)
214). Calquera cousa é posible  (04/09/19)
213). Paciencia (28/08/19)
212). Nada de nada (21/08/19)
211). Verde oliva (14/08/19)
210). Ánimo e liberdade (07/08/19)
209). Chove sobre mollado (31/07/19)
208). Non era sen tempo (24/07/19)
207). As cores falan (1/07/19)
206). Vaiche boa! (10/07/19
205). Dialogar e negociar (03/07/19
)

Luís Loureira - l.loureira@luisloureira.eu