Luís Loureira

SECCIÓNS

INICIO

O ESCULTOR

NOVAS

HEMEROTECA

GALERÍA

LIGAZÓNS

CONTACTAR


A Peneira dos Soños
Escultura conmemorativa do premio literario Biblos-Pazos de Galicia

TÍA MANUELA

Liberdade, efectivamente

Luís Celeiro

12/05/2021


Se a liberdade falara, estaría obrigada a calar, tería que repensar o que din dela e tería que agrandarse nos mundos todos, nos do mando e nos da obediencia. Tería que redefinirse e dicirlles aos interesados cal é o seu significado e que obxectivo ten preparado. Liberdade de expresión, liberdade de participación, liberdade de acción ou de elección, liberdade para escoller a boa taberna, para circular e andar, para ler ou para atender aos que falan e tanto falan, con coherencia ou sen ela. Liberdade relixiosa, de pensamento, de comercio e de tránsito, liberdade para camiñar, falar e parar. Quen será o dono de tanta santa liberdade?

Ou, se alguén pode contestar, quen é o dono da liberdade daqueles que amordazan á sociedade, sen precaución, sen atención, sen miramentos e sen explicacións? Quen son e que queren? “Liberdade para todo e -como di a Tía Manuela- para nada”. A bo seguro que é certa aquela expresión de que a liberdade é unha regalía para os pobos, moi valorada durante a Revolución francesa, en consonancia coa igualdade e a fraternidade. “Liberdade, igualdade ou morte” chegou a ser proclama popular, mentres outros pensan que a liberdade non se entende para morrer nin para matar.

A liberdade, a igualdade e a fraternidade deberían entenderse como principios e, xa que logo, como valores da sociedade destes tempos. Para fortalecelos deberían asumir as súas responsabilidades os políticos, en primeiro lugar, os do goberno e tamén os da oposición, que teñen a obriga de non soltar a vara de aguilloar.

É cuestión de filosofía, incluso, de harmonía, de querenza e de bonhomía. Non é necesaria a política, pero é imprescindible a observancia, a orde e o saber. Entre outras cousas, cómpre saber que a liberdade hai que cultivala e ganala, procurala e esixila. A liberdade en Madrid é o que é, en Barcelona e en Cataluña enteira é outra cousa diferente, igual que é distinta nesta Galicia nosa, no Norte ou no Sur.

Efectivamente, é unha palabra, un canto e a receptora doutros cantos con música revolucionaria e solemne. A liberdade é un berro que precisa voz moi alta e aquelada. Todos, vostedes, amigos lectores, eu e os outros, sexan de onde sexan, negros ou brancos, temos que xuntar as forzas todas para obrigarlles a parar aos represores, aos depredadores das liberdades, independentemente das escusas que aleguen, por moi sanitarias que parezan.

Artigo publicado en:

El Progreso (11/05/21)
La Región (12/05/21)
El Correo Gallego (12/05/21)
El Ideal Gallego (13/05/21)
Diario de Arosa (13/05/21)

Artigos publicados anteriormente:

301). Liberdade, efectivamente (12/05/21)
300). A horta e a alma súa (05/05/21)
299). Observatorios para nada (28/04/21)
298). Atención e respecto (21/04/21)
297). Aplicación, de que? (14/04/21)
294). As árbores senlleiras (24/03/21)
293). As patacas novas  (17/03/21)
292). Recordar é saúde  (10/03/21)
291). Un sinal de alerta (03/03/21)
290). A grandeza da gaita de fol (24/02/21)
289). Medo, para que? (17/02/21)
288). Á disposición dos lobos (10/02/21)
287). As variantes  (03/02/21)
284). Quen é aquel nada? (13/01/21)
283). Os motores do desenvolvemento (06/01/21)
282). A tenrura do neno pequeniño (30/12/20)
281). Aprendiz, antes que mestre (23/12/20)
280). Quen manda aquí? (16/12/20)
279). Confinamento, mellor na casa (09/12/20)
278). Cousas do demo (02/12/20)
277). Regulamentos, por moreas (25/11/20)
274). Cita previa (04/11/20)
273). Alarmas continuadas (28/10/20)
272). A palabra dada (21/10/20)
262). Un mal sen parangón (12/08/20)
261). De punta en branco (05/08/20)
260). No alcance da mirada (29/07/20) 
259). A ilusión de mandar (22/07/20)
256). Confianza, para rexenerar a esperanza (01/07/20)
255). Cada vez queren gañar máis (24/06/20)

Luís Loureira - l.loureira@luisloureira.eu